Στη συνέχεια επανήλθε 3 μήνες μετά το τέλος της αγωγής με επανεμφάνιση του οιδήματος. Ετέθη εκ νέου υπό αγωγή με γρήγορη αποκατάσταση και πλέον έλαβε μακροχρόνια αγωγή για πρόληψη υποτροπής.

Υποτροπή ΚΟΩ - OCT angiography

Υποτροπή ΚΟΩ - OCT en face

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Το κυστικό οίδημα ωχράς μετά από χειρουργική επέμβαση περιγράφηκε για 1η φορά από τον Irvine το 1953 και τεκμηριώθηκε με μελέτες με φλουοροαγγειογραφία από τον Gass το 1966.
Συνήθως εμφανίζεται τους πρώτους 3 μήνες μετά την επέμβαση (πιο συχνά 4η-6η εβδομάδα)
Η συχνότητά του με τη σύγχρονη χειρουργική τεχνική (φακοθρυψία) είναι 0,1-2,3%.
Υποκλινικό οίδημα (χωρίς συμπτώματα, πάχυνση στο OCT) εμφανίζεται στο 4-11%.
Διεγχειρητικές επιπλοκές που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης ΚΟΩ είναι:
- - Απώλεια Υαλοειδούς
  - Υαλοειδική έλξη στην τομή
  - Παραμονή τμήματος του φακού
  - Τραύμα στην ίριδα
  - Ρήξη περιφακίου
  - Μετατόπιση ενδοφακού/ Φακός προσθίου / φακός ιριδικής στήριξης
  - Πρώιμη καψουλοτομή
Η θεραπεία περιλαμβάνει τοπική αγωγή με στεροειδή και ΜΣΑΦ για μακρά χρονικά διαστήματα και συχνή κλινική παρακολούθηση.
Η OCT-αγγειογραφία επιτρέπει την ακριβή 3D καταγραφή του οιδήματος και τηνχαρακτηριστική πεταλοειδή απεικόνιση του οιδήματος, όπως καταγράφεται στην κατα μέτωπο τομογραφία (en face OCT).
Η OCT-αγγειογραφία βοηθάει στη διαφορική διάγνωση του οιδήματος της ωχράς, αναδεικνύοντας εστιακές βλάβες των αγγείων και άλλες αγγειακές διαταραχές (IRMA, μικροανευρυσμάτια) στην περίπτωση διαβητικού οιδήματος (που απουσιάζουν στο συγκεκριμένο περιστατικό).
Στην οξεία φάση του ΚΟΩ, στην OCT-αγγειογραφία φαίνονται διαταραχές της αγγειακής πυκνότητας, που οφείλονται στην παραμόρφωση των αγγειακών στιβάδων και υποχωρούν μαζί με την αποδρομή του οιδήματος.